Verpleegkundige moet zich na vijftigste omscholen

Mensen met zware beroepen, zoals verpleegkundigen en verzorgenden, zouden zich na hun vijftigste moeten omscholen, lees ik op de site van de Erasmusuniversiteit van Rotterdam. Dit om te voorkomen dat hun baan zoveel schade toebrengt dat ze niet meer kunnen werken, stelt gezondheidsecononoom Bastiaan Ravesteijn.

Ravesteijn deed promotieonderzoek naar het effect van beleid op de gezondheidsverschillen tussen arm en rijk. Op basis van data over kenmerken van beroepsgroepen stelde hij een lijst met 320 beroepsgroepen op, gerangschikt naar mate van gezondheidsbelasting. De fysiek meest zware veelvoorkomende beroepen volgens zijn onderzoek: metselaar, timmerman, postsorteerder, bakker en  verpleegkundige/verzorgende.

Ravesteijn stelt dat mensen met deze zware beroepen geholpen zouden moeten worden om zich na hun vijftigste om te laten scholen. Het gezondheidseffect van een jaar fysiek zwaar werk op latere leeftijd is volgens hem vergelijkbaar met het effect van maar liefst zestien maanden ouder worden. Voor het hebben van beperkte controle over de dagelijkse bezigheden op het werk – wat vaak voorkomt bij zware beroepen – is het effect zes maanden. Langer doorwerken betekent dat mensen met deze zware beroepen langer worden blootgesteld aan effecten van werken die de gezondheid schaden, juist op een leeftijd waarop dat werk hen het zwaarst valt.

Gezond inzetbaar
Blijkbaar zijn we ons nog steeds onvoldoende bewust hoe we de laatste jaren van ons werkzame bestaan gezond inzetbaar blijven. In de zorg worden komende jaren steeds meer en steeds hogere eisen aan werknemers gesteld. Onlangs vroeg een locatiemanager bij de start van een Baanboetseer-traject: ‘Zijn we klaar voor de toekomst om aan te blijven sluiten bij de zorgvraag en ben jij hier zelf ook klaar voor?’ Bijna een derde van deze groep is boven de 50 jaar en werkzaam in het vakgebied waarvan gezondheidseconoom Bastiaan Ravesteijn aangeeft dat omscholing gewenst is. Wie ben ik om het promotieonderzoek in twijfel te trekken, integendeel zelfs. Wel ben ik van mening dat omscholing lastig is. Zelf spreek ik regelmatig verzorgenden die meer dan 25 jaar in het vak zitten en geen papieren hebben om buiten de zorg op gelijkwaardig niveau met bevlogenheid aan de slag te kunnen. Baanboetseren is ook een mogelijkheid om de werklast te verminderen en vroegtijdig in te spelen op gezondheidsrisico’s.

Op taak- en functieniveau is een hoop mogelijk om een wenselijke werksituatie te creëren. Wanneer ik het advies lees van Ravesteijn ga ik in gedachten terug naar al die vijftigplussers en ben ongemerkt aan het tellen geslagen in mijn hoofd. Eigenlijk schrik ik zelf best van het aantal werkenden waarvan ik weet dat zij het zwaar hebben met alle bijbehorende gezondheidsklachten. Op dit moment komen de eerste uitslagen binnen van het Baanboetseer-traject, over een paar weken weet ik weer meer en is de kans is groot dat ik opnieuw denk aan het onderzoek van Ravesteijn.